Teatr

Tego dnia deszcz nie oszczędzał nikogo. Kałuże pojawiały się w każdym ubytku nawierzchni oraz nierówności. Pogoda nigdy nie stanowiła dla niego większego problemu, nawet wtedy gdy psuła jego plany. Nauczył się czerpać radość z każdego danego mu dnia. Bo czyż nie jest wspaniałe życie kogoś kto nie posiada zmartwień? Dla niego było to utrapieniem. Wiele razy zastanawiał się czy to, aby nie kara za zachowanie przed, a może tylko zachcianka losu. Jego dobry humor powoli przechodził do przeszłości, lecz czas na przemyślenia dotyczące jestestwa właśnie się kończył, ponieważ doszedł do tylnych drzwi teatru. Tego dnia nie miał w całości spędzić na męczących próbach, lecz tylko odebrać scenariusz, później będąc już u siebie nauczyć się roli. Dopiero za dwa dni przywdzieje falbaniastą sukienkę i szpilki, odgrywając rolę Eline- młodszej siostry zgnębionej Junes.
Jak zwykle przywitał się z zarządcą teatru, który wręczył mu tekst, później oddalił się krzycząc coś do pracowników, którzy nieudolnie próbowali zanieść jakąś ogromną dekorację. Za kulisami działo się bardzo dużo, wielu nawet nie wiedziało jak potrafiło być tu tłoczno, ale zawsze coś się działo. Właśnie dlatego on lubił to miejsce, ponieważ zawsze było jak wyzwanie, któremu dało się sprostać. I co najlepsze nie było czasu myśleć o błahostkach, wszyscy na sobie polegali, więc trzeba było jaśnie myśleć. Wychodząc pomachał na pożegnanie znajomej grupce.

z/t

Żadne przedstawienie się jeszcze nie zaczęło, ale sala powoli napełniała się widzami. Za chwilkę rozlegnie się gong i wszyscy się uciszą aby z radością i ekscytacją oglądać sztukę, genialną grę aktorską.
- Gdzie są te zasrane tancerki tancerze?
Burknął gruby i niski mężczyzna w bardzo eleganckim i bardzo drogim garniturze - Wyższy Członek Bractwa.
- Baletnice jeszcze się przygotowują, ale już zaraz rozpocznie się balet Droga Eminencjo.
Gruby boss usiadł w loży dla VIP'ów, czekał zniecierpliwiony i na obiecaną przesyłkę i na balet.

Elizabeth nie wiedziała co myśleć. Skryta była banalna, a jednak dotarcie do niej wymagało trochę wysiłku. Mimo to dziewczyna spodziewała się jakiegoś większego wzywania. Mogła teraz ruszyć do teatru by dostarczyć przesyłkę.

Zjawiła się tam nie błądząc zbyt wiele po okolicy. Miejsce to miało wyjątkowy klimat. Intrygujący El. Panowało jakieś zamieszanie. Bastardka jednak zdawała się tym nie przejmować i rozejrzała się po miejscach siedzących w poszukiwaniu tłustego elegancika. Wiedziała, że większość osób zwraca na nią uwagę, gdyż ona stoi niemal pod sceną. Jej sokoli wzrok wypatrzył w jednej z loży swego zleceniodawcę. Dziarskim krokiem ruszyła w jego stronę, sięgając za swój płaszcz do worka ze Skarbem.

- Ach tam jest, już widzę tego dziwoląga. Ty zabierz od niej przesyłkę.
Widać, że grubas nie potrafił się pohamować nawet w takim miejscu jak teatr. Ta osoba wyjątkowo nie lubiła nieludzkich jednostek, ale za wykonanie brudnej roboty był w stanie zapłacić.
Jeden z jego rosłych ochroniarzy podszedł do idącej w ich stronę dziewczyny i zupełnie nic nie mówiąc wyrwał jej worek z klejnotami, po który właśnie sięgała.
- Dobrze się spisałaś... zobaczmy co tutaj mamy...
Wyższy Członek Bractwa zajrzał to środka, ostrożnie przeglądał całą zawartość, po czym wręczył ją jednemu ze swoich pomagierów.
- Schowaj to bezpiecznie. Dla ciebie mam małą nagrodę, co prawda nie jest to z tej samej półki co te cacka, które przyniosłaś, ale powinno cię zadowolić.
Mężczyzna wyjął z kieszeni marynarki długi sznur pereł, cóż za kosztowny naszyjnik.
- Jest twój, uwierz mi jest wiele wart, sprzedaj go, albo zachowaj dla siebie. Teraz stąd zmykaj zanim ktoś zobaczy że rozmawiamy.

Wszyscy z tematu

Wynik podany w prywatnej wiadomości

Misja - koniec