Warsztat 'Wolfgan'

Gdy tylko w końcu odnalazła klucze, szybko roztworzyła drzwi i weszła na główną halę. Postawiła obręcz tuż przy reszcie niezbędnych do naprawy części. Omijając przeszkody dotarła do biurka, wyciągnęła laptop i zaksięgowała zakup. Tak za pamięci.
Z kieszenie wyjęła telefon komórkowy, co rusz odruchowo spoglądała na mały ekranik u góry czy czasem nie dostała jakiejś wiadomości.

Wszedł na warsztat i przeczesał spojrzeniem zagracone pomieszczenie
-mogłabyś tu posprzątać - warknął odgarniając nogą jakąś starą część która weszła mu w drogę.
-robiłaś to już tu kiedyś? Bo średnio widać... - dodał po chwili z chytrym uśmieszkiem.

Szedł w jej kierunku z obiema dłońmi w kieszeniach, całkowicie wyluzowany ,z ponura miną
-co robisz?- zapytał nachylając się nad nią i patrząc przez ramię w ekran laptopa. Zauważył jakieś księgowe bzdety. papierkowa robota, nie cierpiał tego...

Zaskoczył go fakt że telefon trzyma na wierzchu. Zwykle dodzwonić się do niej nie można bo gdzieś w plecaku się walał. I dzwoniłeś tak 6 razy by porozmawiać sobie z seksownym głosem pani sekretarki, na co w sumie nie narzekał... Choć wolał i tak z siostrą.

-czekasz na telefon od kogoś???- zapytał wyraźnie zaintrygowany. Chciał wiedzieć z kim jego kochana siostrzyczka ma do czynienia. Wątpił by to był jeden z klientów. Ich telefony zwykle także olewa. Tak jak i Ivan'a, zresztą...

Długo myślał, gdzie by tu ją zaprosić, ale w końcu zdecydował. Zadzwonił.

-Halo? Miya? To ja, Nathaniel. Co do dzisiejszego wieczoru...Co powiesz na Bar pod Czarną Wstęgą? Czas już podaj ty, jak masz jakiś lepszy pomysł na miejsce, to też wal śmiało. Ja się dostosuję. -nie lubił rozmawiać przez telefon. Nie mógł się wtedy do nikogo uśmiechnąć ani nic z tych rzeczy. No cóż, pozostało poczekać na odpowiedź...

Miya podskoczyła zlękniona do góry, gdy usłyszała głos brata. Była tak zamyślona że nie spostrzegła obecności swojego brata.

-a pukać Ciebie nie nauczyli?!- krzyknęła odruchowo w kierunku swojego bliźniaka.

Czuła się nie komfortowo, spodziewała się ważnego telefonu, a akurat ON musiał tu przyleźć...
-kupiłam tę obręcz dla pana Flo, księguję .-odpowiedziała chłodno. Nadal była zła na swojego brata. Czemu był zawsze taki niemiły.

Gdy wspomniał o telefonie zrobiła się czerwona jak burak. Nie przeszło nawet jej przez myśl że mógłby się zorientować.
-ja-ja na nikogo nie czekam, tak odruchowo tylko go położyłam - odparła jąkając się. Już wiedziała że brat i tak nie uwierzy w to...

Ivan chwycił komórkę nim zdążyła to zrobić przed nim. Z szatańskim uśmieszkiem na twarzy odebrał telefon od nieznajomego, spodziewał się odpowiedzi na wcześniej zadane przez niego pytanie

-Witaj cichy wielbicielu, Miya teraz nie może podejść do telefonu i mimo że mam spory przeciw do tego waszego romansowego spotkania, ostatecznie stwierdziłem że pozwolę. Lokacja jest ok ...-mówił dostojnym, opanowanym głosem udając jakiegoś wysoko postawionego monarchę
-...jednak pamiętaj zboczeńcu po drugiej stronie słuchawki, jak tkniesz ją choćby placem... nie ręczę za siebie!!! Rozumiesz to ??!! - wykrzyczał do słuchawki tracąc panowanie nad sobą. Był wściekły ze Miya próbowała zataić randkę przed nim.

Początkowo zaskoczył go męski głos, na żywo Miya brzmiała bardziej ...kobieco. Zaśmiał się sam z siebie, ciekawiło go w sumie, co to za mężczyzna. Może tatuś? Brat? Przyjaciel? Albo...bliższy przyjaciel? Chociaż to ostatnie chyba raczej nie, bo się zgodził na spotkanie.

-Ahahah nieładnie wyzywać tak innych. Spokojnie, niczego nie planuję. -powiedział czystą prawdę. Miya była urocza i ładna, no i śmiała się z jego idiotycznych tekstów...i mimo, że ciekawiło go, jak by zareagowała na jakieś odważniejsze posunięcie, to znali się niecały dzień. To by było stanowczo za szybko, w końcu nie jest jakimś niewyżytym napaleńcem.
Specjalnie dostosował ton głosu tak, by był jak najbardziej uspakajający. -Mógłbyś spytać ją, która godzina jej pasuje? Więcej przeszkadzać nie będę, Panie Nerwus. -powiedział lekko kąśliwie, ale uważając, by nie brzmiało to jakoś specjalnie złośliwie, bardziej jak żart. Nie chciał sobie robić wrogów w otoczeniu Miyi.

Nim zdąrzyła wyciągnąć rękę, jej wścibski brat już miał telefon w ręku i odstawiał szopkę.
-ODDAWAJ TO !!- warknęła i próbowała odebrać mu słuchawkę. Była cała czerwona z wstydu i złości, pragnęła teraz tylko odzyskać swój telefon i jakoś się wytłumaczyć z niedojrzałego zachowania swojego bliźniaczego brata.
*Czy my na pewno jesteśmy rodzeństwem??? Bo prócz wyglądu to nic więcej nas nie łączy...* pomyślała

-oddawaj powiedziałam !- krzyknęła po raz ostatni, jednak za późno, brat już narobił jej wstydu, miała nadzieje że mężczyzna nie zdążył się rozłączyć

-halo?? Nathaniel?? Ja Cię bardzo przepraszam za to, wszytko Ci wytłumaczę! - mówiła jednym tchem
-to gdzie się widzimy ???- zapytała z dezaprobatą

Gdy wzburzona siostra wyrwała mu z dłoni telefon, prychnął w jej kierunku
-ja to robię dla twojego dobra, a ty jak zwykle tego nie doceniasz tylko się wściekasz...- stwierdził całkowicie przekonany ze ma rację.
-rób co chcesz ,ja się zmywam stąd. - dodał pogniewany i szybkim krokiem opuścił warsztat .

z/t

Z uśmiechem trzymał słuchawkę. Cała ta sytuacja mocno go bawiła.

-Miya, uspokój się, wszystko okay, nie masz za co przepraszać. Aaaa czyli nakrzyczał, ale nic nie przekazał? Bar pod Czarną Wstęgą, godzina jak chcesz, może być nawet za chwilkę. -nie mógł powstrzymać się od śmiechu, jednak próbował brzmieć jak najbardziej spokojnie, by jakoś uspokoić z pewnością zawstydzoną i zażenowaną kobietę.

Odetchnęła z ulgą gdy usłyszała ciepły głos Nathaniela ,po drugiej stronie słuchawki
-w porządku, tylko się przebiorę, zajmie mi to ledwie chwilkę !- odparła z zachwytem. Nie mogła się już doczekać. Na warsztacie miała jakieś czyste ciuchy, więc nie musiała tracić czasu na zbędne bieganie tam i z powrotem.
-w takim razie Bar pod Czarną Wstęgą, za 20 minut . Do zobaczenia~ - radosnym tonem zakończyła rozmowę.
Szybko pobiegła do szafki z ciuchami i przebrała się w czysty czarny t-shirt i spodnie.

Następnie pośpiesznie wyszła z warsztatu.

z/t